Prof. Dr. Ali Osman Özcan
Eylemci çekirgeler, güç gösterisinde bulunmaktan hoşlanırlar. Çünkü insanlar genellikle ilk defa güç gösterisinde bulunan insanların çevresinde toplanırlar. Bu durum insanların daima güçlülerin yanında yer aldığının en iyi göstergesidir. Eylemci çekirgeler, nerede olurlarsa olsunlar, eylemde bulunmaya hazırdırlar. Eylemde bulunmak onlar için kendi iradelerinin gerçekleşme doğrultusu olarak görülür. Oysa bu çekirgeler, başkalarının emirlerini uygulayan robotlar olduğunu bilemezler.
İster başkalarına saldırı isterse kendine yönelik öfke olsun bu çekirgeler çoğu kere intihar bombacısı veya açlık grevcisi olarak karşımıza çıkabilirler. Açlık grevi esnasında kendileriyle ilgilenenleri sosyal destekleri olarak görürler. Oysa gelenler onlara "Nasıl ölüyorlar?" diye bakmaya gelmektedir. Açlık ve susuzluğun sonuçlarını görmeye gelenler, eylemci çekirgelerin hâlinden ne olduğunu kolayca anlayabilirler.
Eylemci çekirgeler, en çok ırkçı tutum sergileyenler arasından çıkar. Bu ırkçı tutumlar genellikle çoğunluğa karşıdır. Çoğunluğu kötüleyerek kendilerini haklılaştırma yöntemi kullanırlar. Bu kafatasçılar düşmanca ve saldırgan davranışlarla ortaya çıkar, pek çok huzursuzluk, rahatsızlık ve sağlıksızlık davranışları sergilerler. Fakat onlar bu tür davranışlara karşı daha önceden hazırlıklıdırlar. Yapacakları şeyleri ölme tasarıları üzerine bina etmişlerdir. Bütün planları nasıl olursa olsun ölüp kahraman olmaktır. Bu yüzden eylemci çekirgelerle anlaşmak gerçekten zordur.
Toplumsal müdahaleleri yanlış yorumlayarak kendilerine emir veren çekirgelerden haber bekleme yolunu tercih ederler. Bu haberler çoğu kere sağlıklı haberler olmayabilir. Bu eylemciler kandırıldıklarının, aldatıldıklarının pek farkında da değildirler.
Ancak kendi ön yargılarının en doğru olduğu inancıyla hareket ederler. Çoğunluğu tanımadıkları ve çoğunlukla tanışmadıkları için ön yargılarını çoğunluğun ırkçılık yaptığı üzerine temellendirir ve kendi ırkçılıklarını kurumsallaştırmışlardır. Kurumsallaştırdıkları bu ırkçılık ön yargılarının etkisiyle, her türlü uzlaşmadan kaçınırlar. Çünkü uzlaşmalar onları ön yargılarıyla yüzleştirecektir. Ön yargılarıyla yüzleşmek ise onlar için ölümden daha da kötü bir durumdur.
Kendilerini günah keçisi olarak hisseden bu kişiler, saldırgan ön yargılarını harekete geçirerek çoğunluk gruplarına yöneltmişlerdir. Bu yüzden bunların liderleri şurada burada, şöyle böyle intikam eylemlerinden söz edebilirler. Politik rekabetin etkisiyle eylemci çekirgelerin kazandıkları statü dünyaya bakışlarında iyimserliğe yol açar. Bu çekirgelerin hepsi aynı tehdidi, aynı sloganları savurur ki, bütün bunlar tek bir merkezden yönlendirilen tehdit ve sloganlardır. Bu merkez, kendi fikrini değiştirmediği gibi eylemci çekirgeleri de kullanmaktan çekinmez. Eylemci çekirgeler sadece araçtırlar. Onlar önderlerin kara koyunu olarak genellikle ölüme gönderilirler. Bir merkezden gelen emir, grevin tetikleyicilik boyutunda patlamaya yol açar.
Eylemci çekirgeler eylemlerinden ne kadar vazgeçirilmeye çalışılırlarsa o kadar inatçı bir şekilde eylemlerinden vazgeçmez ve direnirler. Bunların bağnazlığı ön yargıları ve inançlarıyla at başı gider. Onlar kendileri dışındaki bütün grupları yenecek sebze olarak algılar ve düşünürler. "Ayrımcılık karşıtıyız" diye ayrımcılığın bayraktarlığını yapıp durmayı marifet olarak görür, kendilerinden önceki eylemcilerin farklı kara koyunlar olduklarını ileri sürerler. Davranışlarının sonucunun ölüm olacağını bile bile ölüme giden bu çekirgeler, kendilerini ön yargılı değil, en hoşgörülü insan olarak sunma sahtekarlığının esiridirler. Oysa bunlar başkalarının elinde oyuncak robotlar olan oyuncak çekirgeye dönüşmüş, iradesiz zavallılardır.
