Doların hızına jetler bile yetişemiyor, işsizlik oranı açıklananların üstünde, gıda fiyatları insanları aç bırakacak cinsten, benzin ve doğalgaza günlük zam sinyali veriliyor, otomotiv sektörü can vermek üzere, sanayiciler ham madde sıkıntısı çekmekte, dış ticaret yapanlar iflas bayraklarını ceplerinde saklıyor… Bütün bu yaşananları görmemekte ısrarlı olan hükümete söylüyor muyuz? Yüzüne, öyle dümdük! Yok, misafirdir sonuçta…
Peki, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın gezilerini miting alanlarına çevirmesinin, bir siyasi parti başkanı gibi oy ve milletvekili istemesinin, yaptığı konuşmalarla ekonomik krizler yaratmasının, siyasi parti başkanlarıyla düello yapar gibi atışmasının, anayasal suç ve yetkisinin dışında olduğunu söylüyor muyuz? Yüzüne, öyle dümdük! Yok, misafirdir sonuçta…
Bazı vali, kaymakam ve kurumların genel müdürlerinin iktidardaki siyasi partinin il başkanları gibi çalışmalarını, demokratik hukuk devleti gereği yurttaşların sosyal yaşam haklarını ihlal ettiğini, tarafsızlık ilkesini çiğnediklerini, kayırmaca yapılarak diğer vatandaşların özerk haklarını gasp ettiğini, söylüyor muyuz? Yüzüne, öyle dümdük! Yok, misafirdir sonuçta…
Yazılı ve görsel medyadaki üst kademe çalışanlarının, siyasi rant sağlamak ve kayıt dışı para kazanmak için haberleri iktidarın isteğine göre düzenlemeleri, muhalif haberlere yer verilmemesi, gerçeğin saptırılması gibi yayınlarla halkı kandırmanın yayıncılık gereği etik ve anayasal hak olarak ise suç olduğunu söylüyor muyuz? Yüzüne, öyle dümdük! Yok, misafirdir sonuçta…
Sanatçıların, dizi film figüranların, şarkıcıların camekânlarda biraz süre alabilmek için siyasi iktidar uğruna yaptıkları karaktersizliklerini söylüyor muyuz? Yüzüne, öyle dümdük! Yok, misafirdir sonuçta…
Yukarıda sıralanan liste, uzadıkça uzar. Nedeni basit! Ülke de misafir çoktur. Ülkenin gerçek sahibi ise canıyla, kanıyla toprağına bağlı olan halktır.
Ülkedeki siyasi yöneticiler, ülke genelinde yaşanılan elektrik kesintilerine engel olamıyorken Nükleer Santral açılması için tören yapabiliyor. Bilerek intihar diye yorumlanan bu açılış töreni için aslında bilerek halkı ölüme sürüklemek tabiri yerine oturuyor. Açıklanan sayıya göre 301 madencimizi, yıllardır madencilik sektörüyle uğraşan ülke olmamıza rağmen basit, çünkü önlem eksikliğine dayanan bir kaza sonucu toprak altında bırakıyorsak bilgi olarak tamamen eksik olduğumuz Nükleer Santral işiyle, gelecek nesilleri de yok etmek istediğimizi göstermiş olmuyor muyuz? Soma faciasında ölen mühendisi sorumlu tutmaya çalışan hukuk adamları, bu faciadaki adamlıklarını olası Nükleer Santral faciasında da gösterecekleri kesin gibi görünüyor. Ne yazık ki Nükleer Santral, onların hiçe saymaya göze aldıkları 301 candan fazla can yakacaktır. Bir nesil yok olacak ve yetişen yeni nesiller de hastalıklı olacaktır. Karadeniz kıyılarına 1960 km. uzak olan Çernobil faciasının, Karadeniz’de yaşayan halka bıraktığı acıları hatırlatmaya gerek var mı? Binlerce kişinin kanserden ölmesini! Kanser vebasının başımızda bela olduğunu, içimize düşürdüğü ateşi hatırlatmaya gerek var mı? Peki, Nükleer Santral yapılmak istenilen Sinop ve Mersin’in evlerimize uzaklığını! Ocağımıza düşüreceği yangını, bu siyasi kararı alan ve akıllarında sadece ceplerini milyon dolarla doldurmak isteyen kişilerden başka görmeyen var mı? Önlemler alınıyor, yalanına inanacak halkı zekâ seviyesiyle mi sınıyorlar yoksa? Önlemler alınıyor, iş kazalarında ve maden facialarında olduğu gibi!
Onlar misafirdir sonuçta… Ülkenin çıkarlarından çok, kendi çıkarları ön planda olacaktır. Herhangi bir olumsuzlukta ülkeyi terk edebilecek hazırlıkları hep olacaktır. Kendi canlarını, aile bireylerinin canlarından üstün tutacaklardır. Onların öncelikli değerleri, maddi kaynaklardır. Bizlerin ise yurt ve halk sevgisidir. Onlar miras olarak yat, kat, para, pul bırakmak için uğraşırlar, bizler ise saygı, sevgi, şeref ve namus! Onlar misafirdir sonuçta, söylenmedi birçok yanlışları yüzlerine, öyle dümdük!
Ama bir yere kadar! Gün gelecek yüzüne söylenecek, öyle dümdük. Misafir, misafirliğini bilecek. Salonun ortasını tuvalet diye kullanmayacak.
