“(…) ilkokulda öğretmenlerim çok fedakârdı! Lisede ise aynı sınıftan 20 profesör çıktık! en az 20 saat çalışarak!..”
2015 nobel kimya ödülünü alan Aziz Sancar beyin ilk sözleri bunlardı.
Bizim de duygularımıza tercüman:
Ey ülkemin aziz öğretmenleri: “fedakârlık!” diyor…
Ey ülkemin öğrencileri; “20 saat çalışmak! diyor…
Ey ülkemin yöneticileri; “bir sınıftan 20 profesör! diyor…
Ey TÜBİTAK duy…
Duy, duy ülkem!!!
Herkes duysun!..
…
Mardin'in Savur İlçesinde, okuma yazma bilmeyen ancak eğitime önem veren sekiz çocuklu bir anne-babanın çocuğu olarak doğuyor. İlk, orta ve liseyi memleketinde bitirip İstanbul Tıp Fakültesi'nde okuyor. Sonra kendine bilimi yön tayin edip kanatlanıyor. Yurtdışında yaptığı çalışmalarla Amerikan Ulusal Bilimler Akademisi'ne kabul edilen üç Türk'ten biri oluyor.
Tam 40 yıl boyunca kanser hücreleri üzerinde çalışması ona “DNA onarımı” Nobel ödülü getiriyor.
…
Adı ile müsemma Prof.Dr. Aziz Sancar Beyin alnından öpüyorum…
Nobel Kimya Ödülü'nü bir Türk Bilim İnsanı kazandığı için gururluyum…
Uzun zamandır böyle güzel bir haber almamıştık, onurlandık…
Selam olsun ona, onu yetiştiren anne-babaya, öğretmenlerine… ve sonrasındaki yol arkadaşlarına.
Uzun söze ne hacet…
Eğitim, eğitim, eğitim!
bu mudur?
işte budur…
...
şimdi beni kaç kişi anladı?