Her sabah şehit haberleriyle uyanıyoruz. Yüreğimiz yanıyor. Kimin ne kadar umurunda! ...
Bu sabah işime gelmek için bindiğim servis aracının radyosundan özel bir haber ajansının spikeri günlük olağan gazete haberlerini okuyor. Arada bir de haberleri yorumluyor, dinleyicilerden gelen SMS leri aktarıyor.
Ülke yangın yeri gibi!; Suriye, terör, kaza...
derken tabi sabah mahmurluğunda/köründe radyosunu açan insanlara bu haberler ağır geliyor. Hele de Spiker; " dün 9 şehit ... bugün 25 şehit ... " başlıklarını okurken boğazı düğümleniyor, yorum yapmakta zorlanıyor.
O, bu haberleri yorumlamakta zorlana dursun, o an spikere öyle bir SMS geliyor ki! Spiker okumaktan çıldırıyor, bizim ise kanımız donuyor! ???
Gelen SMS aynen şöyle: "Cem bey! okuyacak başka haber yok mu? Memleketi sen mi kurtaracaksın? Sabah sabah moralimizi bozuyorsun! ... koy bir müzik de neşelenelim biraz ..."
Kim bu mesajı atan?
Bu memleketin ekmeğini yiyip suyunu içen, bu topraklar üzerine yaşayan bir Türk vatandaşı!...
Moralini bozan şey ne?
Şehit haberler! ...
Vay beee!! Bu kadar ucuz ha? ...
Saygı, Sevgi, ilgi, bilgi, ... bu insana hangi kelimeyi teleffuz ederseniz ediniz, acaba insanlıktan nasıl nasiplenmiş dersiniz?
Bu nasıl aymazlık, bu nasıl vurdum duymazlık ...
Düşününüz, biz bu insanlarla yan yana yaşıyoruz, içimizde, bizden biri.
İşte millet olarak maalesef bu hale getirilmişiz. Ahlaki yozlaşma ile etkisizleştirerek, maneviyattan kopartılıp duygusuzlaştırılmışsız! ...
Yahu bu ölenler insan! ...
Bu ölenler seni-beni korumak için canını veriyor.
Bu ölenlerin annesi babası ne acı içerisinde! ....
Bu ölenler şehit ...
Ne ocaklar sönüyor...
İllaki anlarsın, o ateş senin de ocağına düşerse o zaman iyi anlarsın da, iş işten ...
...
Yarabbi! mehmetçiğimize yardım et! Yarabbi! Ümmeti Muhammede ....
