Prof. Dr. Ali Osman Özcan
Herhangi bir yöne çıkışı olmayan sokakta yaşayan çekirgeler, yaşadıkları bölgeyi sömürü aracı olarak görürler. Tek yanlı düşünce yapılarıyla geçmiş, şimdi ve gelecekle ilgili karar almaya bayılırlar. Yaşadıkları bölgenin doğasındaki potansiyel onları çok ilgilendirdiğinden, bu potansiyeli araştırma aşkıyla didinip dururlar. Çekirge oluşun tarihsel gelişimini yeniden kavramsallaştırma amacıyla çalışırlar. Kendi aralarında öznel ve nesnel toplumsal anlamalardaki olasılıkları tartışarak, kavgacı bir ruha sahip olduklarını gösterirler.
Çıkmaz sokak çekirgeleri toplumsal yaşamdaki umutsuzluklarını, yaşam çıkarları konusundaki görüşleriyle telafi ederler. Kendi yaşadıkları bölgedeki fırsat ve imkânları hem genişletmek hem de genelleştirmek isterler. Önlerine çıkan engellerle boğuşmaktan pek hoşlanmazlar. Kendi aralarında iletişim öznesi olmayı tercih ederek; sözcük, jest, mimik ve eylem alanları oluşturarak dostça görüntüler sergileyici göstergeleri örnek alırlar.
Yaşadıkları bölgedeki toplumsal gruplar arasındaki kültürel anlam mücadelesinde sınırları zorlamayı amaç edinir ve çıkmaz sokak dışındakilere ses verebilmeye gayret ederler. Kendi düşmanlarının maskelerini düşürmek onların çok sevdiği davranışlardandır. Diğer çekirgelerin şapkalarının düşürülüp kellerinin görünmesi, onlar için hayatın dar ve çıkmaz sokağından bir kurtuluş anlamına gelir.
Yakın çevrelerindeki fırsat ve imkânları öğrenme peşinde koşmaları onların bu yolla gelişmeye açık olduklarının da göstergesidir. Söylemlerinde yer alan güç ilişkileri, onların yönetim biçimlerini de belirler. Bunların bazıları parçayı bütün sanarak yaşar, bazıları tarihin akışını tersine çevirmeye çalışır, bazıları da ne yapacaklarına karar veremeden kararsızlıkları konusunda kararları araştırarak ömürlerini tüketirler. Bazıları da cennetteki yiyeceklerin listesini çıkarmakla vakit geçirirken, bazıları cehennemdeki ateşin kaç derece olduğu konusunda hayali hesaplamalar yapar.
Züğürtleyen çekirgeler, mutlu çekirge modeli oluşturma peşinde koşup borç para alabilecekleri çekirgelerin peşine düşerler. Mutlu bir gelecek hayali ve özlemi çeken diğer çekirgeler, her türlü tutarsızlık modellerine hayranlık duyarlar. Bunların bazıları da diğer çekirgeler hakkında geçersiz, hükümsüz eleştirilerle kıyaslamalar yapar, züğürtlüğü yüceltici ve bencilliği diriltici şiirler yazmakla vakit geçirirler.
Çıkmaz sokak cennetinde yaşayan çekirgeler, kuramları, kurguları gerçek zannederek yalan ve yalancılığı meşru kabul ederler. Mutsuzluklarının sorumlusu olarak diğer sokaklardaki çekirgeleri görürler. Arada bazen çılgınlaşan çekirge sürüsü, bu çılgınlığın cezasını yakınlardaki kurtlara ve kuşlara yem olarak çeker. Ancak bu çılgın çekirgelerin şişkin ve demokrat benlikleri onlar için diğerlerine silah olarak çevrili vaziyette durur. Çarpık çurpuk yaşadıkları koşullarla zehirlenen mutluluk özlemleri, bu çekirgelerin söylemlerindeki çekirge olma odağının içini ve dışını görmelerini engeller.
Çıkmaz sokak çekirgelerinin kitlesel nefretleri yüzünden bazen düşmanlarıyla savaşa neden olduğu gibi bazen de iç savaşlara neden olmaktadır. Çekirge liderlerinin en büyük hedefleri yeni bir evren düzenlemesi yapmaktır. Diğer çekirgelere farklılıklar masalındaki köprü altı çekirgelerinin yaşamlarıyla ilgili örnekler verip onları korkuturlar. Oluşturdukları çekirge alaylarıyla alay alay alaylı konuşmalar yaparlar. Bu liderlerin barbar ve acımasız yenidünya düzeni söylemcilerine pek iyi bakmadıkları da bir gerçektir. Diğer çekirgelerin özgür iradelerini yanıltıcı inanç aldatmacaları bu liderlerin kitlesel nefretlerini de yansıtmaktadır. Özetle; çıkmaz sokak dışına çıkmak isteyen çekirgelerin yeteneklerindeki güzellik ve kokular hep çıkmaz sokak içinde kalmaktadır.
