Elda ELA
elda@skyturk.net
Öğretmen ordusunun idealist askerleriydi hepsi. Mezun olur olmaz atamalarının gerçekleşmesini beklediler heyecanla. İlk olarak doğu illeriydi belki tercihleri. Çünkü doğudaki çocukların onlara daha çok ihtiyaçları vardı. Diğer bölgelerde yaşayan çocukların alternatifleri daha fazlaydı ve onlar öncelikle doğuda, zor şartlarda eğitim görmeye çalışan minik yüreklere bilgi götürmeliydi. Gelecek nesilleri yetiştirmekti hayalleri...
Ataması farklı bir ile çıktığı halde "Çocuklarımı yalnız bırakamam, bana ihtiyaçları var" diyerek, görevine Van'da devam kararı aldığında Ümit öğretmen, ölümün bu şehirde geleceğini bilemezdi. Belki bilse yine de görevine devam ederdi.
Nesrin öğretmen 25 yaşındaydı, eşi ve çocuğuyla can verdi enkaz altında.
Onur öğretmen, Mehmet Gökhan öğretmen, Melike öğretmen, Nesrin öğretmen, Alime öğretmen, Hanifi öğretmen, Oktay öğretmen, Mustafa öğretmen, Emel Çiler öğretmen, Ayhan öğretmen, Ümit öğretmen, Alparsan öğretmen, Senem öğretmen, Halime öğretmen, Tuğba öğretmen, Ebru öğretmen, Hacer öğretmen, Esra öğretmen, Öznur öğretmen, Elif öğretmen, Betül öğretmen, Emel öğretmen, Mustafa Özden öğretmen, Özgür öğretmen, Zehra öğretmen, Hasan öğretmen, Nigar öğretmen, İrfan öğretmen, Muhammet öğretmen, Ümit Erdal öğretmen, Güldane öğretmen....
Daha yapacak çok şeyleri, yetiştirecekleri çok melekleri vardı. Van depreminde, hiç beklemedikleri bir sırada yıkıldı duvarlar, yıkıldı binalar, yıkıldı hayaller ve umutlar...
Yaşıyor olsalardı bugün, onlarca çocukları, verecekleri hediyelerle, çiçeklerle, öpücüklerle sevindirecekti onları. Yıllar geçmiş olsa da üzerinden, geçmiş yıllarda okuttukları öğrenciler arayacaktı ansızın, "Öğretmenler Gününüz Kutlu Olsun Öğretmenim" diyerek duygusal anlar yaşatacaktı onlara.
Seneler sonra yolda yürürken ya da bir yerde otururken, genç bir delikanlı ya da güzel bir bayan yaklaşacaktı yanlarına, vefalarını göstereceklerdi ansızın ve gurur duyacaktı öğretmenleri, yetiştirdikleri nesillerle. Olmadı, göremediler o güzel günleri.
Nice Onur öğretmenler, Melike öğretmenler, Esra öğretmenler, Mustafa öğretmenler, yitip giden öğretmen meslektaşlarının yerine devam etmek istiyorlar görevlerine ve yıllardır atamalarının yapılmasını bekliyorlar hasretle.
Mustafa Kemal Atatürk' ün de dediği gibi; milletleri kurtaranlar yalnız ve ancak öğretmenlerdir. Çünkü, gelecek gençlerin, gençler de öğretmenlerin eseridir. Vatanını seven nesiller önce aile, daha sonra da öğretmenlerinin anlattıklarıyla yetişir.
Van'daki depremde yaşamını yitiren 74 öğretmenin ardından, 24 bin gönüllü öğretmen başvururken, bölgeye 800 öğretmen atandı. Öğretmenlik mesleğini icra etmek için ailelerinden, sevdiklerinden ayrı kalmayı, hiç bilmedikleri, tehlikeli sayılan bölgelere gitmeyi göze alan ve yıllardır atamalarının yapılmasını bekleyen öğretmenlerin mağduriyetleri en kısa zamanda giderilmelidir.
Öğretmenlik bölümlerinin kontenjanları, atama bekleyen öğretmenlerin atamaları gerçekleştirilene kadar dondurulmalı ve yeni mağdurların mevcudiyeti engellenmelidir. Yüzlerce köy ve kasabada öğretmen açığı varken, niçin hala yetersiz öğretmen ataması yapıldığı da büyük bir muammadır.
Öğretmenleri bir gün hatırlamak, günlerini kutlamak, o güne özel jestler yapmak saçma gelmiştir her zaman. Umarım ilerleyen yıllarda, öğretmenlere gereken önem verilir ve doya doya, hissederek kutlarlar bu özel günlerini. Tüm mağduriyetlerin son bulması dileğiyle, bilinçli eğitimin yer aldığı güzel senelere....
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.
