Merhaba demek istiyorum güne başlarken.
Uyandığımda herşeyin güzel olmasını, sanki yeni bir hayata başlıyor gibi başlamak istiyorum.
Gazeteyi açtığımda yada televizyonu açtığımda ölüm haberleriyle karşılaşmak istemiyorum.
Hele hele hiç bir şehit haberi görmek veya duymak istemiyorum. Ama bu mümkün olmuyor. Bugün gene açtığımda televizyonu, gazeteyi Afyonkarahisar'da şehit düşen askerlerimiz. Ülkemizde binlerce insan yasta. Canım yanıyor. Ağlıyorum, üzülüyorum. Geri getiremem biliyorum. Neydi onların suçu, günahı?
Uyandığımda herşeyin güzel olmasını, sanki yeni bir hayata başlıyor gibi başlamak istiyorum.
Gazeteyi açtığımda yada televizyonu açtığımda ölüm haberleriyle karşılaşmak istemiyorum.
Hele hele hiç bir şehit haberi görmek veya duymak istemiyorum. Ama bu mümkün olmuyor. Bugün gene açtığımda televizyonu, gazeteyi Afyonkarahisar'da şehit düşen askerlerimiz. Ülkemizde binlerce insan yasta. Canım yanıyor. Ağlıyorum, üzülüyorum. Geri getiremem biliyorum. Neydi onların suçu, günahı?
Yaşayamadan hayatı arkalarında gözüyaşlı insanlar bırakıp gitmelerini bir türlü sindiremiyorum.
Onlar vatanımız, milletimiz için didindiler durdular ya biz ne yaptık.
Hiç..............
Belki bazılarımız ağladı, belki bazılarımız dua etti. Belki bazılarımızda hiç bu duruma dulak bile vermedi, aldırış etmedi. Ateş düşen yeri yakmakla kaldı.
Ben bugün güne merhaba diyerek başlamak istiyorum.
Sevinci, mutluluğu hep birlikte yaşamak istiyorum.
Zengin fakir ayrımı yapmak istemiyorum. İnsanların, herkesin eşit olduğunu görmek ve duymak istiyorum.
Bir annenin, bir babanın ağlayışını görmek istemiyorum. İnsanca insan olarak yaşamak istiyorum.
Hayalde olsa biran için bile bütün insanların mutlu olmasını istiyorum. Onların mutluluğunu paylaşmak istiyorum.
Herkesin birbirine merhaba dediğini duymak istiyorum.
Sevgiyi, aşkı, çoşkuyu birlikte yaşamak istiyorum.
Ben bugün güne merhaba diyerek başlamak istiyorum.
Sevinci, mutluluğu hep birlikte yaşamak istiyorum.
Zengin fakir ayrımı yapmak istemiyorum. İnsanların, herkesin eşit olduğunu görmek ve duymak istiyorum.
Bir annenin, bir babanın ağlayışını görmek istemiyorum. İnsanca insan olarak yaşamak istiyorum.
Hayalde olsa biran için bile bütün insanların mutlu olmasını istiyorum. Onların mutluluğunu paylaşmak istiyorum.
Herkesin birbirine merhaba dediğini duymak istiyorum.
Sevgiyi, aşkı, çoşkuyu birlikte yaşamak istiyorum.
Sanki şu an ver çoşkuyu diyeceğim de herkes bir an çoşku verilince mutluluktan ölecekmiş gibi görmek istiyorum.
Değilmi? acılar insanları hasta yapar. Dert, kahır , üzüntü kanser yapar.
Hiç duydunuz mu mutluluktan öldü diye? Halbuki acıdan, dertten binlerce kimse ölüyor. Değil mi? hastalıkları yapan dertlerdir.
Şu anda sanki bazılarınız der gibi kulaklarım cınlıyor. İnsanlar mutluykende bir anda heyecanlanıp sevinçten kalp krizi de
Şu anda sanki bazılarınız der gibi kulaklarım cınlıyor. İnsanlar mutluykende bir anda heyecanlanıp sevinçten kalp krizi de
geçirebilir.
Evet haklısınız. Ama bu olasılık binde bir. Keşke ölürken mutlu ölsek daha iyi olmaz mı? Hiç olmazsa mutluluktan öldü desinler.
Kimse kimsenin kuyusunu kazmasın.Kimse kimseye zarar vermesin. Kimse kimsenin malını çalmasın. Kimse kimsenin canına kıymasın.
Ne kadar dayanabiliriz ki? bunları yapmadan görmek istiyorum. Birkaç salise, bir kaç saniye....
Oysa saatlerce, günlerce herkesin birbiriyle dost olarak yaşadığını görmek istiyorum.
Ben vatanımda sevinç çığlıkları duymak istiyorum. Herkesin birbirine merhaba dediğini ve kardeşçe yaşadıklarını görmek istiyorum.
