Öztanrıöver, yaptığı açıklamada, görünür-görünmez herhangi bir stres, hastalık, ölüm, korku, sevinç, ayrılık, okula başlama ile ortaya kekemelikte, ses telleri çevresindeki kasların kasılması sonucu çocuğun sesleri çıkaramadığını söyledi. Bu durumda bazen başlangıçtaki kelimelerde tekrarlama olurken, bazen tüm kelimelerde tekrar yaşanabildiğini ifade eden Öztanrıöver, "Bazen de sesleri çıkarmak için çocuk tüm vücudunu kasar ve farkında olmadan sesin çıkmasını daha da zorlaştırır. Birincil kekemelik dediğimiz bu durumda çocuk, konuşamadığının tam olarak farkında değildir. Bu nedenle konuşmaktan henüz vazgeçmemiş, kendini geri çekmemiştir, mücadele eder. Oysa ikincil kekemelikte büyük çocuk ve erişkinler geri çekilir ve kaleyi teslim eder" diye konuştu.  

  Hız stresinin, çocuklardaki kekemeliğin en önemli unsurlarından olduğuna dikkat çeken Öztanrıöver, televizyondaki çocuk programlarındaki karakterlerin arkalarından kovalayan varmış gibi konuşmalarının, hız stresini körüklediğini ve kekemeliği artırdığını, kekemelik başlayan çocuklara televizyonun kısıtlanmasının yararlı olacağını kaydetti. Bazı anne ve babaların çocuğun dikkat çekmek için kekelediğini düşünerek çocuğuna kızabildiğini belirten Öztanrıöver şunları kaydetti:  

  "Anne ve baba çocuğuna kızarak düzgün konuşmasını söyleyebilir ve bu şekilde bilmeden çocuğun kekemeliğinin kalıcı olmasına yol açar. 2-6 yaş arasında çocuğu olan anne-babalar kekemeliği önlemek veya ortadan kaldırmak için çok basit ve çok etkili bir yöntem var. İlk yapacağımız şey çocuğun konuşmasını düzeltmemektir. Yani hiçbir şekilde onun konuşmasına müdahale etmeyeceğiz. İkinci olarak çocuğunuzla konuşurken yavaş, tane tane, biraz alçak sesle ve heceleyerek konuşacaksınız. Çocuğunuzda kekemelik yoksa yavaş, tane tane konuşmanın yanında bazı kelimeleri heceleyerek söyleyeceksiniz. Örneğin 'bugün parka gi-de-ce-ğiz' gibi. Çocuğunuzda kekemelik başladıysa ve şiddetliyse tüm konuşmanızı heceleyeceksiniz. 'Se-nin-le o-yun oy-na-ya-lım-mı?' Şiddetli kekemelikte heceleri uzatacaksınız. Örneğin 'Biir vaar-mıış, biir yook-muuş' Anne-baba çocuğun yanında iken birbirleriyle konuşurken de heceleyecekler. Çünkü sadece çocukla konuşurken hecelerseniz size direnç gösterebilir."  

  Çocuğa asla "Benim gibi konuş" denmemesi gerektiğini vurgulayan Öztanrıöver, şunları kaydetti:  

  "Çocuklar doğal taklitçilerdir. Göreceksiniz ki çok kısa sürede sizin gibi hecelemeye başlayacaktır. Hecelemek akıcı konuşmasına yol açacak. En ağır kekemeler bile şarkı söylerken asla kekelemezler ve hecelerken de. Büyük çocuklar ve yetişkinler başkasının yanında hecelemekten kaçınırlar ama sizin hecelediğinizi duyan küçük çocuklar bunu dert etmezler. Heceleme ile akıcı ve rahat konuşabilen bir çocuk, bir süre sonra sadece takıldığında heceleyecektir. Bu durumda siz de bazı kelimeleri hecelemeye devam edin. Bir süre sonra çocuk normal konuşmaya geçecektir. Siz de normal konuşmaya geçin ama ara ara bazı kelimeleri heceleyerek söylemeye devam edin. Örneğin birkaç cümleden sonraki son kelimeyi heceleyebilirsiniz. Burada amaç öğrenilen bir davranışı pekiştirmektir. Herhangi bir stres etkeniyle ya da durup dururken çocuğunuzda kekemelik yeniden başlayabilir. Yine onunla heceleyerek konuşmaya başlayın. Bu atağı daha kolay atlattığınızı göreceksiniz. Çocuğunuzun bu şekilde birkaç atak yaşayabileceğini bilin. Ataklar sık tekrarlıyor ve şiddetli ise bir uzmandan yardım alın."